DAKTYLOWIEC - bez cukru, glutenu, jajek i mleka

Zupełnym przypadkiem wyszło niezwykłe, przepyszne ciasto, o smaku jakiego jeszcze wcześniej nie znałam. A wszystko zaczęło się od przepisu Zośki na daktylowiec, który oczywiście zupełnie się dla mnie nie nadawał, pełno w nim było jaj. Po szybkich modyfikacjach wyszło coś takiego - najbardziej jestem zadowolona, że nie dodałam do niego żadnego cukru!!! Daktylowiec wyszedł nawet słodszy niż moje poprzednie ciasta, dość kruchy ale nie rozpadający się. A jego smak nie dał się porównać z żadnym innym dotychczasowym ciastem. Zdecydowanie wart spróbowania. A u mnie jeszcze na pewno nie raz się pojawi. Trudów dnia codziennego nie brakuje, nie grozi mi w najbliższym czasie nuda ani spokój, który pozwolił by mi na odwyk od słodyczy :)

Składniki:

• szklanka migdałów
• szklanka mąki gryczano-jaglano-owsianej, zmielonej z kasz i płatków owsianych (osoby z celiakią muszą zadbać o płatki owsiane bezglutenowe)
• szklanka daktyli
• 1/3 szklanki mleka kokosowego
• 1/3 szklanki oliwy z oliwek
• łyżeczka octu balsamicznego

Migdały zmiksowałam na prawie mąkę, daktyle dość drobno pokroiłam. Mąkę i migdały wymieszałam razem. Dodałam mleko, olej i ocet balsamiczny, ponownie wymieszałam i na koniec dodałam daktyle. Przełożyłam masę do formy wyłożonej papierem do pieczenia (standardowa keksówka). Piekłam w 180 stopniach 40 minut + 20 minut z termoobiegiem. U Was może to być krócej, trzeba patrzeć kiedy zacznie się ładnie rumienić.

Ponieważ nie ma w nim również ani odrobiny proszku do pieczenia ani sody, ciasto nie wyrasta. I to jest niestety jego największa wada, bo znikło zanim się nim w pełni nacieszyliśmy. Następnym razem może podwójna porcja?

Dominika