NA ZIELONO

Kolejny z moich koktajli, tym razem mocno zielony i mocno szpinakowy.

KREATYWNY BRAK

Najlepsze pomysły rodzą się z braku. Najgorsze też ale ten przepis do nich nie należy. Skończyły się przemyślane składniki na koktajle, na stole zostały borówki i awokado, a w lodówce szpinak. Była też marchewka ale obawiałam się o końcowy efekt kolorystyczny. Wyszło pysznie, a kolor nawet lepszy niż myślałam.

PROSTE CURRY Z CUKINII

Choć zajęć mi ostatnio nie brakuje, udaje mi się choć trochę czasu przeznaczyć na gotowanie. Do perfekcji doprowadzam proste i szybkie, a jednocześnie pyszne potrawy. Tak żeby codziennie zjeść jakiś pełnowartościowy posiłek, za który uważam tylko miskę gorącego warzywnego dania lub zupę. Taka cukinia na szybko pojawia się u mnie często, z różnymi dodatkami, a dorzucenie do niej soczewicy zaspakaja głód na dłużej. Indyjskie przyprawy zapewniają wyrazisty smak a całe danie robi się szybko i bez kłopotu.

ZAPIEKANKA JAGLANA ZE SZPINAKIEM

Dawno nie było na blogu zapiekanki z kaszą. A przecież to taki wdzięczny temat. Ugotować kaszę, pokroić warzywa, wymieszać, doprawić i już. Dalej piecze się samo. I można potem odgrzać nie zjedzoną resztę. Bardzo dobry pomysł na obiad.

Przepis zmodyfikowany z bloga Zdrowy Talerz.

ZUPA Z SAŁATY I SZPINAKU

Jak to zwykle u mnie bywa, powstała konieczność ratunku dla powoli umierających w lodówce warzyw. Tym razem ratunku wymagała sałata rzymska. Najskuteczniejszym i najprostszym sposobem okazała się zupa. Bulion był na szczęście na podorędziu, dodałam trochę mrożonego szpinaku i zupa okazała się pyszna. Smakowała jak delikatna zupa szpinakowa, sałata jest elementem neutralnym smakowo. Zupa będzie smakować tak jak dowolny dodatek o mocniejszym smaku. Później zrobiłam taką zupę z dodatkiem brukselki zamiast szpinaku i smakowała jak brukselkowa. Dość ciemny ciepły zielony kolor zupa zawdzięcza kolorowi bulionu, w którym był znaczny udział buraka. Gdyby nie burak zupa byłaby zapewne znacznie bledsza.

Inspiracja tutaj.

JEDZENIE NA LATO - PESTO

Pesto to znakomity wynalazek na lato. Czemu ja tak późno na to wpadłam i czemu tak zwlekałam z jego zrobieniem. Może wydawało mi się że służy głównie do makaronu a mnie z makaronem nie bardzo jest po drodze. Ale przecież z grillowanymi warzywami, czy nawet zwykłą kaszą jaglaną może być też pyszne. Odkąd to odkryłam, pesto robię stale, zwłaszcza że przygotowanie jest błyskawiczne i banalne, a dorzucać można każdą zieleninę jaka tylko przyjdzie do głowy albo zalega w lodówce.

BLITWA POWTÓRNIE

Chorwacka potrawa - blitwa z krumpirom. Nasze pierwsze podejście było trochę oszukane, bo widząc ją zawsze już na talerzu po obróbce, nie wiedzieliśmy czym ta blitwa właściwie jest, a angielskie tłumaczenie w każdej knajpie było inne. Wahaliśmy się pomiędzy burakiem liściowym, jakąś dziwną kapustą i szpinakiem. Już wiemy na pewno, bo zobaczyłam ją na targu i kupiłam. Jest to mangold - czyli przekładając na język polski, po prostu swojsko brzmiąca boćwina - burak liściowy. Żeby jednak bardziej skomplikować sprawę, bywa też nazywany kapustą rzymską albo burakiem szpinakowym, czyli wszystkie nasze spekulacje co do tej rośliny okazały się w pewien sposób słuszne, chociaż jest ona najbardziej spokrewniona jednak z burakiem.

Boćwina ma nieco inny smak i konsystencję niż szpinak i bardzo nam smakuje.

Proste i pyszne.

ZUPA SZPINAKOWA Z TOPINAMBUREM

Cały czas następują u mnie świeże dostawy topinambura z rodzinnych upraw (wszak topinambur się pleni jak chwast, raz go zasadzisz i potem zamiast ogródka masz topinamburowe łany, kopiesz, kopiesz i nigdy sie nie kończy). I ja ten topinambur upycham do wszystkiego, z reguły z dużym powodzeniem, bo to wdzięczne warzywo. Dziś zaskakująco dobra zupa szpinakowa, też nabrała innego charakteru dodatkiem topinambura.

GULASZ Z DYNI Z SOCZEWICĄ I SZPINAKIEM

Jakoś tej jesieni kręcę się cały czas wokół dyni. Choć nie jest to zamiar świadomy, raczej po prostu tak wychodzi i w tę stronę prowadzą mnie meandry życia i żołądka. Dziś gulasz, czyli potrawa sycąca, rozgrzewająca i nadająca się do zjadania przez kilka dni. Inspirację znalazłam tutaj, zmieniłam trochę składniki i uprościłam sposób przygotowania, bo taki gulasz jest w mojej opinii stworzony do bycia potrawą jednogarnkową.

BLITWA PO POLSKU

Dziś znów gotuje Adam, ale tym razem bez mięsa i nawet wegańsko. Mój wkład ograniczył się do zrobienia fotki. A potrawa jest pożyczona z Chorwacji, tylko niestety z użyciem polskich zamienników. Bowiem tytułowa blitwa to warzywo chorwackie, którego nigdzie indziej nie widzieliśmy. Nie wiemy nawet do jakiej rodziny należy, wahamy się pomiędzy jakąś kapustą a burakiem liściowym - w zależności od tego jak w różnych restauracjach nazwa jest tłumaczona na angielski. W każdym razie blitwa jest w Chorwacji dość popularna i z reguły podawana z krumpirom, czyli po prostu z ziemniakiem. Ziemniaki szczęśliwie są u nas powszechnie dostępne, a w roli blitwy wystąpił szpinak. Rezultat okazał się całkiem smaczny i nawet dość fotogeniczny.

POKRZYWY I SZPINAK - dla odważnych

Dla odważnych - bo to jednak zielsko ekstremalne. Chociaż wyczytałam, że w czasach dawnych pokrzywa była traktowana jako normalne pożywienie i jadana znacznie częściej niż dziś. Dlaczego później już nie, trudno powiedzieć, bo ma dużo różnych wartości i z pewnością jest łatwo dostępna oraz atrakcyjna cenowo :) A w smaku jak się okazuje jest przyzwoita, przy starannym doprawieniu pyszna. Jeśli nie wiedziałabym co jadłam, nigdy bym nie przypuszczała że to pokrzywa. Powiedziałabym nawet, że w odpowiedniej oprawie, zastawie, z posypką ze słonecznika, sera koziego i może nieco bardziej wystylizowana, mogłaby ta pokrzywa znaleźć się jako ekskluzywny dodatek w jakiejś eleganckiej restauracji. Nawet u mnie, czyli nie wystylizowana wcale, prezentowała się bardzo efektownie, pięknie ciemnozielono i wiosennie świeżo. 

CURRY Z KALAFIORA I BATATA ZE SZPINAKIEM

Tym razem danie z ostatków zimowej pogody. Ale może się przydać i później, zawsze zdarzają się chłodniejsze dni, apetyt na coś pożywnego i gorącego. Przepis z bloga Bea w kuchni, który jest niezastąpiony, wszystko co proponuje Bea jest pyszne i aromatyczne, nie ma słabszych dań. Wprowadziłam trochę zmian składników, ale rdzeń przepisu pozostał niezmieniony.

Wiem na pewno co zmienię następnym razem - koncentrat pomidorowy nie jest konieczny, zastąpię go sokiem z cytryny lub pastą tamaryndową. Mogłam to zrobić od razu ale pomyślałam sobie, że sprawdzę jak ta potrawa powinna smakować i wtedy się okaże.

Nie będę też już dodawać ciecierzycy - w daniu jest soczewica i moim zdaniem to wystarczy, bez ciecierzycy będzie lżejsze, choć ją uwielbiam, tu nie jest mi potrzebna.

To tyle uwag, bo poza tym było pyszne. Bea, jesteś wielka!!!

CIECIERZYCA ZE SZPINAKIEM I QUINOA

Postanowiłam wrócić do quinoa, którą dotąd poza kilkoma próbami (udanymi zresztą) zaniedbywałam.

Nie wiem dlaczego, bo jest to kasza naprawdę super wartościowa, bez glutenu, smaczna i gotuje się dość szybko. Zwłaszcza konsystencja tej kaszy mi odpowiada - jest taka gładka i delikatna.

Quinoa jest jak dla mnie bez specjalnego smaku, tak więc smak zależy od dodatków, dobra zarówno na słono jak i słodko (próbowałam jej kiedyś w cieście i wyszło znakomite).

Przepis znalazłam u wegetarianki ale pozmieniałam trochę, bo nie jem pomidorów. Postanowiłam zastąpić je cytryną i odrobinę posłodzić, żeby uniknąć potrawy mdłej, co czasem mi się zdarza z kaszą i ze szpinakiem. Danie wyszło słodkawe co bardzo mi zasmakowało, dość delikatne ale sycące. Pewnie jeszcze kiedyś się na nie skuszę.

SZPINAK W NIECO INNEJ ROLI

Koktajle, czy jak to się ostatnio zwykło nazywać, smoothie, nauczyłam się robić od razu ze szpinakiem, podglądając takie rozwiązanie gdzieś w knajpach.

Także jest to rozwiązanie dobrze mi znane i swojskie, ale spotkałam się ze zdziwieniem i wątpliwościami, że można używać do słodkich napojów szpinaku. Ja czasem nie mówię z czego napój jest zrobiony, żeby nie wywoływać złych skojarzeń, chociaż w tym wypadku kolor raczej jasno wskazuje, że jakaś zielenina miała w nim swój udział. Nawet mój ojciec raz wypił taki koktajl w trochę innej wersji i nie okazywał oznak obrzydzenia, ale wolałam nie mówić z czego się składa.

Ja szpinak lub sałatę czy coś innego zielonego stosuję zawsze, jeśli czasem nie mam go pod ręką i zmuszona jestem ów składnik opuścić, z reguły jestem zawiedziona, bo czegoś brakuje mi w smaku - takiej świeżości, jakiej napoje z samych owoców nie mają nigdy.

LENIWE POPOŁUDNIE I SOCZEWICA ZE SZPINAKIEM

Jak w tytule. Leniwe popołudnie i ogólna niemoc. Niemoc wyjścia do sklepu, niemoc stania w kuchni, niemoc stania w ogóle.

W takich momentach priorytetem jest u mnie szybkość zrobienia dania i czas, który trzeba spędzić: nad deską do krojenia, nad garnkiem mieszając, nad patelnią mieszając, dorzucając. Jak się bliżej zastanowić mam prawie same takie momenty.

To danie spełnia te parametry - nieduża ilość składników, czerwona soczewica gotuje się sama, nie trzeba jej moczyć, stać nad nią nie trzeba, szpinak dusi się błyskawicznie.

Efekt rewelacyjny - przyprawy na sposób indyjski, który mnie zawsze urzeka.

Inspiracja tutaj - przeze mnie jeszcze uproszczona.